در زندگی وظایف و واجباتی وجود دارد که مسئولیت آن مشترکاً به عهده­ی زن و مرد است:تربیت فرزندان به روش اسلامی‌مسئولیت مشترک بین زن و شوهر است و در سال های نخست عمر کودک بخش اعظم مسئولیت تربیت به عهده ­ی مادر است اما شوهر هم باید در این زمینه همسرش را کمک کند سپس هنگامی‌که کودک بزرگ شد باید همه مسئولیت تربیتی او را به عهده بگیرد. یکی از حقوق زوجین بر یکدیگر این است که باید هر یک از آن­ها محافظ و نگهدار آبرو و حیثیت دیگری باشد و هر دو باید بصورت مشترک محافظ آبرو و حیثیت فرزندانشان باشند و این امر با التزام زوجین به این گفته­ی خداوند محقق می­گردد که می ­فرماید: Tوَالْحافِظِینَ فُرُوجَهُمْ وَالْحافِظاتِ وَالذَّاکِرِینَ اللَّهَ کَثِیراً وَالذَّاکِراتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَهً وَأَجْراً عَظِیماًS [احزاب: ۳۵] مردان پاکدامن و زنان پاکدامن، و مردانی که بسیار خدا را یاد می‌کنند و زنانی که بسیار خدا را یاد می‌کنند، خداوند برای همه‌ی آنان آمرزش و پاداش بزرگی را فراهم ساخته است. لذا بر زن واجب است کسی را بدون اجازه­ی شوهرش به خانه راه ندهد، بدون اجازه شوهر به کسی اجازه ندهد که بر جایگاه مخصوص شوهر بنشیند، با هیچ مردی بدون ضرورت روبرو نشود مگر با اجازه­ی شوهر و به حجاب اسلامی پایبند ‌باشد همچنین بر زن حرام است با کسی بجز محرمهایش در یک جا تنها بماند. امام بخاری روایت می­کند که رسول خداصَلَّی­اللهُ عَلَیهِ وَسَلَّمَ فرمود: «إِیَّاکُمْ وَالدُّخُولَ عَلَى النِّسَاءِ». فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ: یَا رَسُولَ اللَّهِ، أَفَرَأَیْتَ الْحَمْوَ؟ قَالَ: «الْحَمْوُ الْمَوْتُ». [متفق علیه؛بخاری: ۵۲۳۲، مسلم: ۲۱۷۲] «از رفتن نزد زنان [بیگانه] پرهیز کنید». مردی از انصار پرسید: ای رسول خدا! نظر شما در مورد خویشاوندان شوهر [مانند: برادر، عمو، پسر عمو و خواهر زاده­ی شوهر و..] چیست؟ فرمود: «هلاکت، در همین است». الْحَمْوُ: به خویشاوندان شوهر مانند برادرش، برادرزاده­اش و عمو و… حَم گفته می­شود که رسول خداصَلَّی­ اللهُ عَلَیهِ وَسَلَّمَ اختلاط زن با آنان را در غیاب شوهر به مرگ تشبیه کرده است. رسول خداصَلَّی­اللهُ عَلَیهِ وَسَلَّمَ فرمود: «…لا یَخْلُونَّ رَجُلٌ بِامْرَأَهٍ إلا وَمَعَهَا ذُو مَحْرَمٍ..»[۱] «هرگز مردی با زنی [بیگانه] خلوت نکند، مگر اینکه یکی از محارمش حضور داشته باشد.بر زوجین واجب است که خود را برای یکدیگر تمیز و آرایش کنند؛ ابن عباس رضی الله عنهما گفت: «من خودم را برای همسرم می­آرایم همچنانکه او خودش را برای من مزیّن می­کند». اگر زن به آنچه که مرد در حد توان خویش از روزی خداوند برایش مهیا می­کند، راضی باشد شوهر نیز باید به اسباب راحتی که زن برای او آماده می­کند راضی باشد و یکی از آن­ها دیگری را به بیش از توان او مکلف نگرداند. اگر بر زن واجب باشد که از شوهرش حرف شنوی داشته و از او در غیر معصیت اطاعت کند، او نیز چنین حقی را بر شوهرش دارد؛ زیرا زن و شوهر یک هدف مشترک دارند که عبارت است از رسیدن به خوشبختی با التزام به اقوال و افعالی که سبب رضایت خداوند باشد و چنان عمل کنند که گویا هر یک از آن­ها می­خواهد دیگری را راضی کند و مثال آنان مانند اعضای یک بدن باشد. اولین اختلافی که ممکن است در بین زن و شوهر ایجاد شود، زمانی است که یکی از آنان با نادیده گرفتن حق دیگری از هوا و هوس خود پیروی کند و خود را ملزم به امر و قانون خداوند نداند و از بین بردن این­گونه اختلافها با بازگشت به برنامه و قانون خداوند و ترک پیروی از هوای نفس محقق می­گردد. اگر بر زن واجب است که مواظب مواضعی باشد که چشم شوهرش به آن می­افتد تا شوهرش در آرایش ومنزل او ناپسندی را نبیند و بهترین بو از او و منزلش به بینی شوهرش برسد، بر مرد نیز واجب است به گونه­ای عمل کند که همسرش چیز ناپسندی از او در بدن و عملش نبیند و بجز بوی خوش از او استشمام نکند؛ زیرا زن و مرد سبب سکینت و آرامش یکدیگرند و با دیدن یکدیگر به آرامش می­رسند. اگر مرد متقی و حلال باشد، بی­گمان رزق و روزی حلال برای همسرش تهیه خواهد کرد که دل همسرش بدان شادمان خواهد شد و اگر مرد در شادی­ها و سرگرمی­های خویش از سنت پیامبر صَلَّی­اللهُ عَلَیهِ وَسَلَّمَ پیروی کند، این امر مایه سعادت و خوشبختی زن خواهد بود که دلش بدان آرام می­گیرد.اگر بر زن واجب است که نگهدار و نگهبان مال و دارایی شوهرش باشد، زیرا مال ودارایی شوهر، روزی زن و عیال اوست که محافظت از آن بر او واجب واسراف و زیاده­روی در آن حرام است همچنین بر مرد نیز واجب است آن را مطابق امر خداوند صرف هزینه­ها و مخارج زن و فرزندانش بنماید و از آنان غفلت نورزد و از واجبات آنان غافل نماند. اگر بر زن واجب است که در صورت غمگین بودن شوهر، اظهار شادی و خوشحالی نکند و در صورت خوشحالی شوهر، اظهار ناراحتی وغم واندوه نکند، بی­گمان شوهر به رعایت این امر شایسته­تر است و در غم و اندوه و شادی وخوشحالی او شریک باشد. همچنان که بر زن واجب است از حساسیت و سرزنش زیاد پرهیز کند، این امر بر شوهر واجب­تر است؛ زیرا مرد برای کنترل عواطف واحساساتش تواناتر است. همچنان که بر زن واجب است برای شوهرش مانند یک همسر و یک مادر باشد بر شوهر نیز واجب است برای همسرش مانند یک شوهر و یک پد ر باشد؛ زیرا مرد همه چیز زن و آینده­ی او و سرپرست خانواده­ی اوست. همچنان که بر زن واجب است شوهرش را متوجه تنفیذ اوامر خداوند بنماید تا هم مواظب خانواده­اش باشد و هم در کارش خشیت الهی را داشته باشد، بر شوهر نیز واجب است همسرش را به تنفیذ اوامر خداوند راهنمایی کند تا او نیز خداوند را اطاعت و مواظب اهل و خانواده خویش باشد.[۲] خداوند می­فرماید: ‏Tوَأْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلَاهِ وَاصْطَبِرْ عَلَیْهَا لَا نَسْأَلُکَ رِزْقًا نَحْنُ نَرْزُقُکَ وَالْعَاقِبَهُ لِلتَّقْوَىS [طه: ۱۳۲] خانواده‌ی خود را به گزاردن نماز دستور بده (چرا که نماز مایه‌ی یاد خدا و پاکی و صفای دل و تقویت روح است) و خود نیز بر اقامه‌ی آن ثابت و ماندگار باش. ما از تو روزی نمی‌خواهیم، بلکه ما به تو روزی می‌دهیم. سرانجام (نیک و ستوده) از آن (اهل تقوا و) پرهیزگاری است. بر زن و شوهر واجب است که اسرار زندگی زناشویی خویش را افشا نکنند؛ چراکه این اسرار امانتی است در بین آن­ها و افشا کردن آن خیانت به خودشان است. رسول خدا صَلَّی­اللهُ عَلَیهِ وَسَلَّمَ می­فرماید:«إنّ شرَّ النّاس عِنْدَ الله مَنْزلَهً یَوْمَ الْقِیَامَهِ الرَّجُلُ یُفْضِی إلى امْرَأَتِهِ، وَتُفْضِی إلَیْهِ ثمَّ یَنْشُرُ سِرَّهَا»[۳] «در روز قیامت بدمنزلت ترین مردم نزد خدا کسى است که با زنِ خود آمیزش مى­کند و زن با وى درمى­آمیزد، آن گاه [ آن مرد] راز آن زن را فاش کند.» بر زن و شوهر واجب است که بدانند که مهم­ترین عنصر برای استمرار ودوام خوشبختی در زندگی عبارت است از رفاقت و دوستی پاک و صمیمی‌سپس احترام متقابل زوجین به ذوق وسلیقه و دیدگاه یکدیگر سپس التزام به اخلاق راست و درست و جانفدایی برای یکدیگر و مشارکت بیشتر از همه چیز مردم را به یکدیگر نزدیک می­کند چه مشارکت در چند تکه نان باشد یا در فکری که در ذهن جولان می­کند.